***
Құлпырғанда көктемде шие гүлдеп,
Мен секілді өмірді сүйе біл деп.
Аяз келіп жабысты ақ қарымен,
Құдіретіме басыңды иемін деп.
Сұлу гүлдер суықтан үсіп кеткен,
Көріп менің көңлім де түсіп кеткен.
Әлсін-әлсін қабағы бір ашылмай,
Кетті құстай лезде ұшып көктем.
Шие биыл ауытқып ережеден,
Жеміс бермес деп едім тере жеген.
О, ғажайып, самсап тұр шиелері,
Таң атқанда қарасам терезеден!
Түйнек салған екен ғой шие гүлден,
Жаз келгенде көк көйлек кие күлген.
Қарай берем қып-қызыл
жемістерге,
Осы екен ғой өмірді сүйе білген!