Ақын Кеңшілік Мырзабековтың өлеңдері
Кеңшілік Ағытайұлы Мырзабеков 1946 жылы 6 маусымда Қостанай облысы, Жангелді ауданында дүниеге келген. 1989 жылы 30 қаңтарда Алматыда қайтыс болған. Журналист. Ақын. ҚазМУ-дың журналистика факултетін бітірген. Қостанай облысы “Коммунизм таңы” (қазіргі “Қостанай таңы”), “Лениншіл Жас” (қазіргі “Жас Алаш”), Алматы облысы “Жетісу”, “Социалистік Қазақстан” (қазіргі “Егемен Қазақстан”) газеттерінде, “Жазушы” баспасында, “Мәдениет және тұрмыс” (қазіргі “Парасат”) журналында қызмет атқарды. Ақынның алғашқы жинағы “Іңкәр дүние” 1972 жылы баспадан шықты.
Жаманатқа жоламан, жаманатқа
Жаманатқа жоламан, жаманатқа,
Жазығым жоқ, сен маған жала жаппа!
Алтын жүзік қолыңа салу үшін
Мен біреуді оқталман тонамаққа.
Жүзік салмай өтерсің көп болғанда,
Қанағатсыз көңілде тоқтам бар ма?
Адам бар ма бізден бай, бізден жомарт
Бір ауыз жыр көңілге дәт болғанда?..
Кім біледі боларын қалай-қалай,
Көңіл зауқы соқпайды қалай қарай.
Қазына – кеудем, қорқамын көздің құрты
Түсіп кетсе үңгір деп абайламай.
Көктемнің кезі
Көлдерге құйған қар суы,
Бал-құрақ қамыс қозғалып кетсе – бал шуы,
Бойыңды кейде дір еткізеді, дүние-ай,
Байқатпай ғана аяулы сезім шаншуы.
Денеңде қалған, тереңде қалған сол бір мұң,
Ояуы сөнген, бояуы семген солғын мұң.
Тап өзі шығар, қайдан білесің, қарағым,
Көзімнен тамбай, көңілімде қалған мөлдірдің.
Тағы да көктем, тағы да, тағы шаншыды, ә?..
Ескі ауруға ұқсап ұстайтын кезі бар, сірә!
Көңілімде қалған мөлдірім бе, әлде кезінде
Тама алмай бекер, тат болып қалған тамшы ма?
Дірілдеп жатқан көзіме түссе таң шығы,
Дүрмек көктемнің құлаққа келсе шаң-шұңы,
Бойымды менің дір еткізеді, дүние-ай,
Тамырыма тұнған аяулы сезім талшығы.
Жел
Сәскеде соққан желдердің
Кешке де мүмкін тынбауы.
Кешігіп соқса кезінен
Әсте де мүмкін тумауы.
Лап етіп жалын тіліндей
Өте де шыққан өткір жел,
Сандуғаштардың үніндей
Сан алуан жұпар төктіңдер!
Табиғат заңы керемет,
Тазалаушысы жердің – жел.
Текемет-қырды, не керек,
Қағып та сілкіп бердіңдер.
Жел тұрып еді жасанып,
Көлдерім шалқып ақты ғой.
Төбемде тұрған маса бұлт
Табанын жалтыратты ғой.
Тек сені бізге, еспе жел,
Табиғат дәйім кез қылғын.
Жел соққан кеш пен сәскелер –
Бақытты шағы мезгілдің.
Байланысты жаналықтар
MalimBlocks
Ақын Гүл Зарқұмар өлеңдері
Гүл Зарқұмар (1974 - 2022) – 15 қыркүйекте Монғолияның Улаанбаатар қаласында дүниеге келген. Монғолия қазақ ақындары арасында өткен Алтын жебе жыр мүшәйрасының (1992ж), Ақтан Бабиұлының 100 жылдығына арналған мүшәйраның (1997ж) бас жүлдегері. Монғолия Жастар одағының алтын медалінің иегері, ақын. 2012 жылы Жалын баспасынан Жүректегі жүзік атты кітабы жарық көрді. Өлеңді монғол тілінде де жазады. 2022 жылы Алматыда қайтыс болды.
