Жазушы, аудармашы, сыншы Тәкен Әлімқұлов (1918-1987) 22 қарашада Оңтүстік Қазақстан облысы, Созақ ауданында дүниеге келген.
1937 жылы Ащысай кенінде жұмысшы жастардың кешкі мектебінде аз уақыт оқиды. Шымкент қорғасын зауытындағы кеншілердің мөлтек газетінде екі тілде хабар жазып, қалам ұштаған ол 1946 жылы «Оңтүстік Қазақстан» газетіне жауапты хатшы боп орналасады. Көп ұзамай Алматыға «Лениншіл жасқа» (қазіргі «Жас алаш») ауысады. Осы газетте оның журналистік стилі қалыптасады.
1949 жылы Мәскеудің М.Горький атындағы әдебиет институтына оқуға түседі. Өлең жазып, әдеби сынмен шұғылдана жүріп, аударма саласында елеулі еңбек етеді.
П.Павленконың «Бақытын», В.Поповтың «Құрыш пен қоқысын», Г.Николаеваның «Орақ үстіндесін», А.М.Горькийдің «Зеріктірген дүние» атты памфлетін аударған. Оның Низамиден, Пушкиннен, Лермонтовтан, Маяковскийден аударған өлеңдері мен поэмалары оқырман жұртшылықтың көңілінен шықты.
1955–1970 жж. КСРО Жазушылар одағында қызмет атқарады. Орыс тілінде жазған сын мақалалары Мәскеудің «Советский писатель» баспасынан «О прошлом и настоящем» деген атпен жарық көрді. Қазақ жазушыларының шығармаларын арагідік орыс тіліне аударған.
«Сапар», (1950), «Жемісті жолда» (1958), «Ақбоз ат» (1962), «Жазғы жаңбырлар» (1962), «Сейтек сарыны» (1966), «Туған ауылда» (1968), «Күрең өзен» (1971), «Жұмбақ жан» (1972), «Кертолғау» (1973), «Вся жизнь впереди» (1974), «Тұлпарлар тағдыры» (1975), «Шежірелі сахара» (1976) секілді кітаптары жарық көрген.
