Басы: Менің балаларым
***
Арада бір жыл өтті. Осы бір жылда бұлардың бақыты артпаса, кеміген жоқ. Балалар өскен сайын тар пәтерге сыймасын түсінген соң, Нұргүл Айдарға айтып, оның екі бөлмелі пәтері мен өзінің бір бөлмелі пәтерін сатқызды. Бұл ақшаға екеуі қаланың шетінен үлкен жер үй сатып алды. Ауласы кең, мәуелі бақшасы бар үйге алғаш көшіп келгенде, балалардың қуанышында шек болмады. Асыр сала ойнап, кешке дейін үйге кірмей қойғанын айтсайшы. Сосын одан бөлек жиған-терген ақшаларына ұсталған, ескілеу болса де жеңіл көлік сатып алды. Айдар қаладағы жұмысына енді қиналмай, өз көлігімен барып-келетін болды. Жұмыстан қолы қалт етсе, жеміс ағаштарын күтіп, көкөніс егіп, тырбаңдап жүргені. Балалар да оған көмектесіп мәз. Биыл мол өнім алатын түрлері бар.
Ал Нұргүл мұнда да үйренген жұмысынан қол үзбей, балалардың киімдерін өз қолымен тігіп бергенімен қоймай, сырттан тапсырыс алып, азын-аулақ ақша таба бастаған. Бір сөзбен, төрт құбыласы түгел.
***
Демалыс күні Айдар түскі асын ішіп отырып, Нұргүлге бір хабарды жеткізді.
— Бүгін менің бір ескі досым хабарласты. Бала кезімізден бірге өсіп, бір мектепте, сосын бір университетте оқыдық. Кейін олар отбасымен Астанаға көшіп кеткен. Бірақ, осында келген сайын менің үйіме соғып, балалардың жағдайын біліп кетіп тұрады. Ертең ол жұмыс бабымен Талдықорғанға өтіп бара жатып, осында біраз аялдайды екен. Қырсыққанда, ертең менің шұғыл бір жұмысым шығып тұр, қанша тырыссам да, босай алмайтын түрім бар. Қонақты өздерің бірдеңе етіп күтіп алуларыңа тура келеді. Мен босаған бойда келемін, - деді ол. Нұргүл Айдардың жолдастарының жаманын көрген емес. Өзі жоқта талайын күтіп алып, шығарып салып үйренген. Сондықтан, бұл жолы да басын изеп, жымиды да қойды...
Ертесіне қақпаның алдына такси келіп тоқтағанда, есігінен алдымен балаларға базарлық салынған үлкен қалталар, сосын көзілдірік таққан сымбатты жігіт ағасы көрінді. Балалар қонақты бірден танып, жамыраса жүгіріп барып, мойнына асылды.
— Қане, көрсетіңдер жаңа үйлеріңді, қалай орналастыңдар? – деп қақпадан дабырлай кірген жігіт ағасы есік алдында күтіп тұрған Нұргүлді көріп, қаққан қазықтай тұрып қалды.
— Дәурен! — Нұргүл де оны жазбай таныды. — Кездесу деп осыны айт!
«Мүлдем өзгермепті», - деп ойлап қойды ішінен. Сол баяғыдай сымбатты да сұлу жігіт, тек самайын аздап қырау шалғаны болмаса...
— Демек, менің досымның жаңа әйелі сен екенсің ғой? — Қонақтың көңілді даусына әлдебір мұң мен өкініш дірілі араласқандай...
***
Балалар жүгіріп жүріп, даладағы үлкен алма ағашының түбіндегі сәкіге дастархан жайып, үстін апасының пісірген тәтті-дәмдісіне толтырып тастады. Сосын бәрі отырып шай ішті. Дәурен балаларға ананы-мынаны айтып, күліп отырғандай болғанымен, көзінің астымен ұрлана Нұргүлге қараумен болды.
— Ал мен сені көп іздедім, — деді ол балалар орындарынан тұрып, ойнап кеткен соң. — Қазір әйелім, ұлым, қызым бар. Бірақ, үнемі сені ойлап жүремін. Мен тіпті қызыма сенің есіміңді қойдым, сәл де болса сені есіме салып жүрсін деп...
— Біткен жараны тырнап қайтесің? — деді Нұргүл. — Өткен өтті, енді оны қайтара алмайсың…
Шынында, ол ендігі өзіне қасірет сыйлаған алғашқы махаббатын да, жалғыздықпен өткен өмірін де біржола сызып тастап, жаңа өмірінен бақыт тауып үлгерген еді. Сондықтан, қазір Дәуренді тек қонақ ретінде, күйеуінің досы ретінде және балаларының жақсы көретін ағасы ретінде ғана қабылдап отырғаны рас болатын.
— Сені жолықтырған Айдардың бағы бар екен, — деді Дәурен. — Сен мықты әйелсің. Рас айтам, жеті бірдей бөтен баланы өзіңдікіндей бауырыңа басу деген... Олардың сені жақсы көретінін байқап отырмын...
— Бөтен емес, өзімдікі, — деп түзетті Нұргүл. — Олардың бәрі өзімдікі, туған балаларым…
Ол қызы туралы, бұлардың бәрі Дәуреннің де туған немерелері екені жайлы айтқысы келді. Бірақ бұл құпияны өле-өлгенше сақтауға Арманға уәде берген, сондықтан, ештеңе айтпады.
Бір кезде сағатына қараған Дәурен кетуге жиналды. Қоштасып тұрып:
— Досымды қатты көргім келіп еді, үйде болмағаны өкінішті... - деді. Тағы бірдеңе айтқысы келгендей, біраз есік алдында кібіртіктеп тұрды да:
— Жақында осында қайта көшіп келетін ойым бар. Егер қарсы болмасаң, бұл үйге енді жиі қонақ болып тұрамын. Досымның балаларын өзімнің туғанымдай жақсы көремін, ал енді олар маған бұрынғыдан да жақын..., - деді.
Сырттағы такси безілдеп белгі берген соң, тез-тез басып шыға берген Дәурен қақпаға жақындай бере тағы кілт тоқтады.
— Сосын... Айдарға екеуміздің таныс екенімізді айтпай-ақ қой. Мен оны жақсы білемін, тағы қызғанып жүрер. Бәрі өткенде қалсын, - деді...
Көлік келесі көшеге бұрылып кеткенде, Нұргүл өмір бойы еңсесін езіп келген ауыр бір жүктен құтылғандай, терең күрсініп салды.
Иә, мұндай шым-шытырық тағдыр екінің біріне бұйыра бермейтін шығар. Өмірдің қандай сыйы барын ешқашан алдын-ала біліп болмайсың. Ең бастысы, қараңғы түннен кейін міндетті түрде таң ататыны қандай жақсы! Кез-келген адам қателесуге құқылы, тек сол қателікті дер кезінде түзетіп үлгеру керек...
Камила Тілепова
Байланысты жаналықтар
MalimBlocks
