Белгілі журналист Өмірзақ Ақжігіт өмірден озды
Ол бірқатар республикалық, аймақтық басылымдарда жемісті еңбек еткен
Еліміздегі бірқатар республикалық, аймақтық басылымдарда жемісті еңбек еткен журналист Өмірзақ Ақжігіт өмірден өтті, деп хабарлайды Malim.kz.
Қаралы хабарды марқұмның қызы Еңлік Ақжігіт жеткізді.
Асқар тау әкемсіз қалдым. Тек әке емес, досым, сырласым, әріптесім, жанашырым еді. Мені ерекше жақсы көретін. Себебі, мен туылғанда папамның ұйқысы ашылған. Басқа баласы жыласа оянбайтын әкем, мен туылғанда сәл жыласам тұрып өзі қараған. Әзіліміз жарасатын. Үнемі Ақжарқын, көңілді жүретін. Жан-жағына тек жақсылық жасап жүретін. Журналистикаға кеш келсе де, өте мықты журналист ол менің әкем еді. Өткен шақта жазған қандай ауыр. Жүрегім қарсы айырылып, ішімде бірдеңені жұлып алғандай болып жатыр. Тынысым тарылып барады. Кез келген адаммен тең сөйлесе алатын. Қазақша да, орысша да сауатты жазатын. Әдебиет, тіл, саясат, экономика, тарих, математика барлық саланың жеті атасын білетін, - дейді Еңлік.
Айта кетейік, Өмірзақ Ақжігіт 1954 жылы Оңтүстік Қазақстан облысының Келес ауданы, Ақтөбе ауыл кеңесінде дүниеге келді. 1970 жылы мектепті, 1976 жылы Мәскеу инженерлік-құрылыс институтын тәмамдады. Зауытта, тресте, бірлестіктерде қызмет атқарды, Қазақ химия-технологиялық институтында «сопромат» пәнінен төрт жыл сабақ берді, Арыс және Сайрам аудандық әкімдіктерінде бөлім меңгерушісі, әкімнің кеңесшісі болып жұмыс істеді.
2003 жылдан бері журналистика саласында. «Жас Алаш» газетінде тілші, «Оңтүстік Қазақстан» газетінде арнаулы тілші, «Жалын» журналында бөлім меңгерушісі, жауапты хатшы, «Жас қазақ үні», «Қазақия» газетінде бас редактор болып қызмет атқарды. 2013 жылы бала тәрбиесіне арналған «Еліңнің ері бол, Арда-Шерім», 2014 жылы Қазақстанның 1995-2010 жылдар аралығындағы саяси-әлеуметтік және өндірістік ахуалына арналған «Жауғашты – істің адамы» атты, 2020 жылы «Тыныштық жақпайтын адам» атты кітаптары жарық көрді.
2004-2023 жылдар аралығында Қазақстанның белгілі тұлғаларымен жасалған екі жүзден астам сұхбаты, көптеген мақаласы жарық көрді.
Фото: adebiportal.kz
MalimBlocks
Ұларбек Нұрғалым. Қар суымен кеткен жылқы
Талай дастархан басында айтылып, ауыздан-ауызға аңыздай таралған осы бір әңгімені қағазға түсірудің сәті түспей-ақ қойғаны. Сізге өтірік, бізге шын, «жазамын» деп оқталғалы төрт-бес жылдың жүзі болыпты. Қаншама рет бапталып отырып бастамақ болғам, неге екенін қайдам, көкейдегі көркем әңгіме ақ қағаз көрсе аттай үркіп ала қашады. Одан кейін маңына жуытпайды. Құлағына қол апартпай осқырынып, одырайып. Ал енді қағаз-қаламыңды тастап құр қол, қара жаяужақындасаң басын шұлғи аяңдап, оқыранып өзі келеді жаныңа. Сөйтіп, жалынан сипап, жайдақ мініп дегендей біраз жерде тыңдағанның құлақ құрышы қанып еді. Тіпті қазақы әңгімеге жаны құмар кей ағалар іздеп келіп арнайы тыңдағанын да айта кету артық болмас. Енді бір гәп. Айтылып жүрген соң, ауыздан құлаққа жеткен соң, талай қалам ұстаған қазақ бар емес пе, ептеп жазылады да. Шыны керек, осы әңгімені тыңдап алып, жақындарына оқыта қою үшін қағазға түсіруді сұраған қанша адамға сол жазылған нұсқаны нұсқап жіберетінмін... Алайда солардың көбі «анау жері жөн екен», «мынау жері кем екен» дегендей қоңылтақсып қайтты. Дегенмен ол нұсқалар да толықсыз болғанына қарамастан өз оқырманын тауып өте жақсы бағаланды. Бұл тұрғыдан ол қаламгерлерге алғыстан өзге айтар жоқ. Енді сол әңгімемізді шаңырақ салған сары атандай ырғалтып, ықтияттап отырып тағы бір баяндап берсек.
