Ақын Нұртас Исабаев өлеңдері
Нұртас Исабаев 1954 жылы 13 қарашада Қызылорда облысы, Жаңақорған ауданында дүниеге келген. 1982 жылы Мәскеу қаласындағы М.Горький атындағы Әдебиет институтын бітірген. Еңбек жолын орта мектептен кейін біраз уақыт аудандық газет корректорлығынан бастаған. 1980 жылы автомобиль апатына ұшырап, І топтағы мүгедек болып қалғандықтан, шығармашылық жұмыспен ғана айналысады. «Бастау» (1980); «Өмірді сүю» (1987), «Ұлылықпен сырласу» (1990), «Қимаймын сені» (1998) жыр кітаптары шыққан. «Разбег» атты орыс тіліндегі ұжымдық жинаққа бір топ өлеңдері енген. Орыс ақыны Александр Твардовскийдің өлеңдерін қазақ тіліне аударып, жариялаған.

***
Құлпырғанда көктемде шие гүлдеп,
Мен секілді өмірді сүйе біл деп.
Аяз келіп жабысты ақ қарымен,
Құдіретіме басыңды иемін деп.
Сұлу гүлдер суықтан үсіп кеткен,
Көріп менің көңлім де түсіп кеткен.
Әлсін-әлсін қабағы бір ашылмай,
Кетті құстай лезде ұшып көктем.
Шие биыл ауытқып ережеден,
Жеміс бермес деп едім тере жеген.
О, ғажайып, самсап тұр шиелері,
Таң атқанда қарасам терезеден!
Түйнек салған екен ғой шие гүлден,
Жаз келгенде көк көйлек кие күлген.
Қарай берем қып-қызыл
жемістерге,
Осы екен ғой өмірді сүйе білген!